فلسفه ی فکری برای یادگیری مهارت جدید
بیایید تصور کنیم که شما می خواهید نواختن یک ساز را بیاموزید. چه طور باید به این موضوع نگاه کنید تا موفق شوید؟ نوع نگرش شما به این مهارت اهمیت زیادی در یادگیری شما دارد. فلسفه ی فکری شما نباید رسیدن به هدف و آموختن نوازندگی و تبدیل شدن به بهترین نوازنده ی دنیا باشد. بلکه باید در درون خود به یک سری مسائل هیچ اهمیتی ندهید چون آن ها اصلا هدف و پایان کار نیستند.
باید به مسئله ای اهمیت دهید که هم شما را به هدف برساند و هم باعث تداوم آن شود.
پس نباید به این که نظر مربی در مورد شما عالی باشد فکر کنید. نباید به این که بالاخره کی بهترین نوازنده ی دنیا می شوید فکر کنید. به این که چه زمانی نت ها را روان می خوانید اهمیت ندهید. این که پایان مسیر چه اتفاقی می افتد اصلا مهم نیست.
مهم این است که شما تمرینات روزانه ی خود را مو به مو انجام داده و تحت هیچ شرایطی آن را عقب نیندازید. پس رسیدن به هدف مهم نیست تداوم مسیر مهم است. در ادامه با مجله ی موفقیت و سلامت آبی همراه باشید.
با زیاد انجام دادن کارهای X، رسیدن به هدف Y محقق نمی شود!
این که در زندگی تصور کنید با انجام دادن یک کار سخت و زیاد در رسیدن به هدف خود موفق می شوید، یک طرز تفکر خیلی سطحی است. چون زندگی بسیار پیچیده است و به این سادگی ها انجام X منجر به هدف Y نمی شود.
این همان طرز فکری است که انسان ها را به وزن ایده آل می رساند اما در وزن ایده آل نگه نمی دارد. یا باعث می شود که شما پس انداز کنید اما باعث نمی شود که لزوما ثروت مند شوید.
انسان ها اغلب اهدافی را تعیین می کنند که از سطح توانایی آن ها بیشتر است. سپس با نرسیدن به هدف ناامید می شوند. مثلا با مجبور کردن خود برای کار زیاد در طول روز و پس انداز کردن پولدار نمی شوید.
یا با روزی چهار ساعت تمرینات ورزشی در باشگاه لاغر نشده یا لاغر نمی مانید. این اهداف نیاز به تلاش زیاد و طولانی مدت دارند یعنی نه تنها تحمل فشار زیاد در مدتی کوتاه، باعث رسیدن به هدف نمی شود بلکه یک شکست را هم به پرونده ی شما اضافه می کند.
تبدیل اهداف به عادات!
بهترین کار برای موفقیت این است که تمرکز خود را روی اهداف نگذارید بلکه روی عادات خود متمرکز شوید. اما اغلب افراد روی هدف تمرکز می کنند. به این دلیل که اهداف به خودی خود ماهیت جذاب تری دارند.
با فکر کردن به اهداف انرژی درون انسان فوران کرده و فکر کردن برای رسیدن به آن احساس شعف خاصی در انسان ایجاد می کند. در مقابل، تمرکز روی عادات اصلا جذاب نیست. بلکه یک کار خسته کننده و طولانی می باشد.
برای ایجاد عادت، باید ابتدا مدتی تلاش کنید و بعد از آن نتیجه را ارزیابی کرده و دوباره چیزی را که به دست آورده اید سرمایه گذاری کنید و به وسیله ی آن عادات بهتری بسازید. کسانی که وزن کم کرده و به وزن ایده آل خود می رسند اما در آن وزن باقی نمی مانند دقیقا به همین دلیل است که روی رسیدن به هدف تمرکز کرده اند نه روی تغییر سبک زندگی خود.
در شکل گیری عادات هیچ نقطه ی انتهایی وجود ندارد. هر روز و هر روز در زندگی باید این عادات را تکرار کنید. مثلا اگر باشگاه رفتن هدف شما باشد بعد از مدتی از این کار خسته شده و دیگر ادامه نمی دهید. اما اگر عادت شما باشد که هر روز به باشگاه بروید، با یک روز نرفتن احساس ناخوشایندی دارید و سعی می کنید هر جوری که شده خود را به باشگاه برسانید.
یا مثلا اگر ساز زدن هدف شما باشد به راحتی ناامید می شوید اما اگر نواختن موسیقی به یک عادت برای شما تبدیل شود هر روز سعی می کنید تمرین کنید و برای تمرین کردن دل تنگ می شوید.
حالا معنای جمله ی رسیدن به هدف، هدف نیست را درک می کنید. آن چه مهم است تداوم موفقیت است. اگر با رسیدن به یک نقطه که آن را هدف نامیده اید همه چیز پایان یابد شما قطعا از آن نقطه دور خواهید شد.
